Najczęściej popełniane błędy przy pisaniu pracy

Nie tylko piszemy prace od podstaw, ale również zajmujemy się poprawą prac już napisanych. Czasami dużo do roboty nie mamy, a czasami łatwiej i szybciej byłoby napisać pracę od nowa. Zetknęliśmy się z najróżniejszymi błędów osób, które pisały swoje prace dyplomowe.

Spróbowaliśmy zebrać w tym wpisie wszystkie rodzaje błędów, jakie są popełniane przy pisaniu prac licencjackich i magisterskich i jakie w pierwszej chwili nam się przypomniały, jakie przyszły nam na myśl. Niektóre z zagadnień mogą być podobne, mogą się w części znaczeniowo pokrywać – proszę nie brać nam tego za złe, bo nie taka była tutaj nasza intencja, żeby skategoryzować i dokonać jakiejś systematyki tego rodzaju błędów. Może w przyszłości wrócimy i uporządkujemy to zagadnienie.

Brak wystarczającej ilości własnej myśli i oryginalnej analizy

Inaczej mówiąc – nieodpowiedni stosunek własnych słów do słów cytowanych. To dość często popełniany błąd przez piszących prace licencjackie i magisterskie. W pracy dyplomowej ważne jest, aby przedstawić również własne spojrzenie i interpretację na dany temat, a nie tylko powtarzać informacje zaczerpnięte z innych źródeł. Ważne jest, aby pokazać własne myślenie i analizę, co pozwala na uzyskanie wyższej oceny i pokazanie wiedzy i umiejętności piszącego.

Brak spójności treści z tematem pracy dyplomowej

Treść pracy powinna być ściśle związana z tematem i uwzględniać wszystkie wymagane elementy i informacje. Brak spójności między treścią a tematem pracy może sugerować brak starannego zrozumienia tematu lub brak związku z celem pracy. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że treść pracy jest ściśle związana z tematem i odpowiada celom pracy, a także że uwzględnia wszystkie wymagane elementy i informacje. Jeśli treść jest w porządku – praca jest spójna i logiczna (o czym poniżej) – to najłatwiej zmienić temat, a nie całą treść pracy. Nie zawsze jednak można, nie zawsze zgodzi się na to promotor (chociaż często to właśnie promotor występuje z taką inicjatywą).

Niezachowanie spójności i logicznej ciągłości w argumentacji

To kolejny często popełniany błąd przy pisaniu pracy dyplomowej. Aby praca była czytelna i zrozumiała, ważne jest, aby zachować spójność i logiczną ciągłość w argumentacji. Oznacza to, że każdy punkt powinien być logicznie powiązany z poprzednim i następnym oraz aby cała argumentacja tworzyła spójną całość. W przeciwnym razie praca może wydać się chaotyczna i trudna do zrozumienia, co może negatywnie wpłynąć na ocenę.

Występowanie tautologii

Zdarzają się w pracach fragmenty o tym samym znaczeniu. Pod jednym akapitem opisującym jakieś zjawisko pojawia się następny, który mówi to samo – tyle, że innymi słowami.

Tautologia jest błędem, ponieważ powtarzanie tych samych wyrazów lub fraz o tym samym znaczeniu jest niepotrzebne i nie wnosi nic nowego do tekstu. To sprawia, że tekst jest nużący i trudny do zrozumienia, co negatywnie wpływa na jakość i wartość pracy. Ponadto, stosowanie tautologii może sugerować brak umiejętności jasnego i precyzyjnego wyrażania myśli, co negatywnie wpływa na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby unikać tautologii i stosować jak najbardziej precyzyjne i trafne wyrażenia w tekście.

Tautologia powoduje, że tekst staje się nudny i trudny do zrozumienia, a także może sugerować brak umiejętności jasnego i precyzyjnego wyrażania myśli. Dlatego ważne jest, aby unikać tautologii i stosować jak najbardziej precyzyjne i trafne wyrażenia, aby tekst był czytelny i łatwy do zrozumienia. [mniej więcej właśnie o to chodzi]

Niepoprawne użycie źródeł i cytowanie

To jeden z najczęściej popełnianych błędów przy pisaniu pracy dyplomowej. Ważne jest, aby używać źródeł w odpowiedni i zgodny z zasadami sposób oraz aby dokładnie i precyzyjnie cytować wszystkie wykorzystane fragmenty tekstu. Niepoprawne użycie źródeł i cytowanie może być postrzegane jako plagiat, co może mieć poważne konsekwencje dla kandydata. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przestrzegać zasad cytowania i używania źródeł oraz aby dokładnie sprawdzać, czy wszystko jest zgodne z wymaganiami.

Niedostateczne zrozumienie tematu

Aby napisać skuteczną i wysokiej jakości pracę dyplomową, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć temat i mieć głębokie zrozumienie jego istoty. Niedostateczne zrozumienie tematu może prowadzić do błędów w argumentacji, braku spójności w tekście i braku własnej analizy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tematem i mieć wystarczającą wiedzę, aby napisać pracę na odpowiednim poziomie.

Brak dostatecznej ilości przypisów i odwołań do literatury

Praca dyplomowa powinna być oparta na wiedzy zaczerpniętej z literatury i odpowiednio udokumentowana. Brak dostatecznej ilości przypisów i odwołań do literatury może sugerować brak wiedzy na temat lub brak zrozumienia tematu, co może negatywnie wpłynąć na ocenę. Dlatego ważne jest, aby odpowiednio udokumentować wszystkie informacje pochodzące z literatury i zachować odpowiednie standardy dotyczące przypisów i cytowania.

W pracy dyplomowej ważne jest, aby odpowiednio udokumentować wszystkie informacje pochodzące z innych źródeł, aby uniknąć plagiatu i wyjaśnić, skąd pochodzą informacje. Brak odwołania do źródeł może sugerować brak wiedzy na temat tematu, co negatywnie wpływa na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby zawsze odpowiednio oznaczać źródła i odwoływać się do nich w odpowiedni sposób, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pracy dyplomowej. [żebyście nie zapomnieli o co chodzi z tą tautologią]

Błędnie dodane przypisy

Ten rodzaj błędów najczęściej zdarza się, gdy poprawiamy tekst po jakimś serwisie, jakiejś osobie, które piszą prace na zlecenie. Nie owijając w bawełnę – tanie serwisy, osoby tanio piszące prace oszukują klientów i biorą przypisy z sufitu. „Ekonomia” jest nieubłagana – jeśli ktoś zgodzi się pisać 50-stronnicową pracę za tysiąc złotych to nie dlatego, że wystarczy mu stawka minimalna za godzinę pracy, ale dlatego, że tę zleconą pracę „napisze” dwa razy szybciej niż osoba pisząca rzetelnie. Taki „szybki” piszący przerabia stare prace – ale, żeby nikt się nie zorientował, to nie daje przypisu np. z lat siedemdziesiątych tylko w jego miejsce bierze jakiś z ostatnich lat – nie mając „cytowanej” pozycji nigdy w ręku (czy wyświetlonej na monitorze).

Niezachowanie formalnej poprawności i stylistycznej czystości tekstu

Formalna poprawność i stylistyczna czystość tekstu są ważne dla wyglądu i profesjonalizmu pracy dyplomowej. Błędy językowe, stylistyczne i gramatyczne oraz nieodpowiednie sformułowania i brak logicznej struktury tekstu może negatywnie wpłynąć na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie sprawdzić tekst pod kątem błędów i upewnić się, że jest on formalnie poprawny i stylistycznie czysty. O błędach językowych pisaliśmy już wcześniej – Błędy językowe przy pisaniu pracy.

Brak odpowiedniego formatowania i układu pracy

Formatowanie i układ pracy powinny być zgodne z wymaganiami i wytycznymi danej uczelni lub instytucji. Brak odpowiedniego formatowania i układu może sugerować brak staranności i profesjonalizmu, co może negatywnie wpłynąć na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że formatowanie i układ są zgodne z wymaganiami i wytycznymi, a także aby dokładnie sprawdzić tekst pod kątem błędów formatowania.

Niezachowanie wymaganej długości pracy

Wymagana długość pracy jest określona przez uczelnię lub instytucję i należy ją przestrzegać. Brak odpowiedniej długości może sugerować brak wystarczającej wiedzy na temat lub brak dogłębnego zrozumienia, co może negatywnie wpłynąć na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać wymaganej długości pracy i upewnić się, że zawiera ona wszystkie wymagane elementy i informacje.

Niezachowanie standardów plagiatu i kopiowania tekstu bez odpowiedniego oznaczenia

Plagiat i kopiowanie tekstu bez odpowiedniego oznaczenia są surowo potępiane i mogą skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym odrzuceniem pracy lub nawet karą prawną. Wszystkie źródła informacji i cytaty muszą być odpowiednio oznaczone i przypisane, aby uniknąć zarzutów o plagiat. Ważne jest, aby zrozumieć i przestrzegać standardów plagiatu i upewnić się, że wszystkie źródła informacji są odpowiednio oznaczone i przypisane.

Błędnie opracowana część metodologiczna pracy dyplomowej

Błędnie opracowana część metodologiczna jest jednym z poważniejszych błędów popełnianych przy pisaniu pracy dyplomowej. Część metodologiczna jest kluczowa, ponieważ określa, jak została przeprowadzona badania i w jaki sposób zostały uzyskane wyniki. Jeśli ta część jest błędnie opracowana, może to sugerować, że badanie nie było przeprowadzone w odpowiedni sposób i że wyniki są niepoprawne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przemyśleć i opracować część metodologiczną, aby upewnić się, że jest ona jasna, precyzyjna i odpowiednia dla celów badania.

Niestety, błędy w metodologii zdarzają się i promotorom. Nie chcemy za dużo tutaj o tym pisać, ale i wśród osób z tytułem doktora habilitowanego zdarza się, że nie rozumieją one np. czym jest hipoteza. Naczytamy się czasami takich bzdur, że ręce opadają…

Wprowadzanie nieprawidłowych informacji, treści niepotwierdzonych naukowo

W dobie Internetu tych treści niepotwierdzonych naukowo jest od groma. Nie należy wszystkiemu, co przeczytamy ufać. Wprowadzanie nieprawidłowych informacji, takich jak błędne daty lub nazwiska, może wprowadzać w błąd i obniżać wartość merytoryczną pracy dyplomowej. Wprowadzanie niepotwierdzonych naukowo treści może być uznane za oszustwo i może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak odrzucenie pracy i nieuznawanie wyników badań. W celu uniknięcia takich błędów ważne jest, aby używać tylko potwierdzonych naukowo źródeł informacji i sprawdzać każdą informację, zanim zostanie ona wprowadzona do pracy dyplomowej. W ten sposób można zapewnić, że praca jest wiarygodna i wartościowa.

Błędnie wprowadzone definicje i zniekształcanie materiałów źródłowych

To, niestety, trochę pokłosie stosowania programów antyplagiatowych. Większa część pracy dyplomowej to zazwyczaj praca odtwórcza – cytujemy dzieła innych – i zdarza się, że wskaźniki poziomu podobieństwa są za wysokie. Często w takie sytuacji promotorzy zamiast przyjrzeć się pracy, zobaczyć, które fragmenty zostały zaznaczone i dlaczego – każą ją po prostu poprawić, przeredagować. A to studenckie przeredagowanie może łatwo zniekształcić przekaz materiałów źródłowych.

I to też jest tak, jak z tym słynnym „efektem mrożącym” – studenci bojąc się, że wskaźniki będą za wysokie sami wcześniej przeredagowują już definicje i nie zawsze z najlepszym skutkiem.

Błędnie wprowadzone definicje to jednak jeden z błędów, które mogą wpłynąć na jakość i wartość merytoryczną pracy dyplomowej. Definicje są kluczowe w naukowej argumentacji, ponieważ pozwalają zrozumieć i wyjaśnić istotne pojęcia i terminy. Błędne definicje lub nieprecyzyjne określenia mogą prowadzić do niejasności i dezorientacji czytelnika oraz sugerować brak wiedzy na temat tematu. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że wszystkie definicje są poprawne i odpowiednie dla potrzeb pracy, a także aby je wprowadzać w odpowiedni sposób i w odpowiednich miejscach.

Używanie zdrobnień lub kolokwializmów

Używanie zdrobnień lub kolokwializmów w pracy dyplomowej jest błędem, ponieważ tego typu język jest nieodpowiedni dla poważnego i formalnego charakteru takiej pracy. Prace dyplomowe powinny być napisane z uwzględnieniem formalnego i naukowego języka, który jest zrozumiały dla specjalisty z danej dziedziny. Zdrobnienia i kolokwializmy mogą wprowadzać w błąd i nieodpowiednio odzwierciedlać powagę tematu, co może negatywnie wpłynąć na ocenę pracy. Dlatego ważne jest, aby unikać takiego języka i stosować się do formalnych standardów języka naukowego.

Brak zachowania proporcji pomiędzy rozdziałami

Proporcje między rozdziałami są ważne, ponieważ pozwalają na utrzymanie spójności i logicznej ciągłości w argumentacji. Jeśli proporcje między rozdziałami są nieodpowiednie, może to sugerować brak wiedzy na temat tematu i wprowadzać czytelnika w błąd. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że każdy rozdział jest odpowiednio długi i że każdy rozdział jest odpowiednio ważny w kontekście całej pracy. To pozwala na zachowanie spójności i logicznej ciągłości w argumentacji oraz na utrzymanie czytelnika w napięciu.

Brak niektórych elementów pracy dyplomowej

Brak niektórych elementów pracy dyplomowej, takich jak wstęp, wnioski, bibliografia, spis tabel i rysunków, itp., może negatywnie wpłynąć na ocenę pracy i wynikającą z niej ocenę końcową. Te elementy są ważne, ponieważ stanowią integralną część pracy dyplomowej i służą do prezentacji i zaprezentowania wyników badań w sposób zrozumiały i uporządkowany. Brak któregoś z tych elementów może sugerować, że praca nie została odpowiednio przygotowana i nie spełnia wymagań formalnych. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że wszystkie niezbędne elementy zostały uwzględnione w pracy dyplomowej.

Recenzent pracy dyplomowej

Recenzent pracy to osoba, która ma za zadanie ocenić pracę dyplomową (np. pracę magisterską lub licencjacką) pod kątem jej merytorycznej zawartości oraz formy. Rola recenzenta jest bardzo ważna, ponieważ jego opinia i uwagi mogą być wykorzystane przez autora pracy do jej poprawy i uzupełnienia. Recenzent pracy powinien być osobą o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu, która jest znawcą dziedziny, w której praca została napisana. W zależności od rodzaju pracy, recenzentami mogą być naukowcy z różnych dziedzin lub specjaliści z danej branży. Recenzent pracy powinien być obiektywny i rzetelny, a jego ocena powinna być oparta na rzetelnych argumentach. W przypadku prac magisterskich i licencjackich recenzentami mogą być również osoby zaproszone przez uczelnię lub przez autora pracy.

Recenzentem pracy dyplomowej powinien być specjalista z danej tematyki, który posiada co najmniej stopień doktora. Zwyczajowo recenzent powinien mieć wyższy stopień naukowy niż promotor jeśli np. promotorem pracy magisterskiej jest osoba ze stopniem doktora, to recenzent w takim wypadku powinien mieć stopień co najmniej doktora habilitowanego.

Oprócz oceny merytorycznej pracy, recenzent ma również inne ważne zadania, takie jak:

  1. Wskazanie najważniejszych zalet i słabych stron pracy. Recenzent powinien wskazać, co jest najmocniejszym elementem pracy oraz co wymaga poprawy.
  2. Zgłaszanie uwag i sugestii dotyczących poprawy pracy. Recenzent powinien zgłaszać uwagi i sugestie dotyczące tego, jak praca może być ulepszona.
  3. Ocena sposobu przedstawienia i argumentacji. Recenzent powinien ocenić, czy praca jest dobrze sformułowana i czy autor skutecznie przedstawia swoje argumenty.
  4. Sprawdzenie pracy pod kątem błędów merytorycznych i formalnych. Recenzent powinien zwrócić uwagę na ewentualne błędy merytoryczne i formalne w pracy.
  5. Wskazanie kierunków dalszych badań. Recenzent może wskazać kierunki, w których warto kontynuować badania po zakończeniu pracy.
  6. Wydanie opinii o pracy. Na podstawie swojej oceny recenzent wydaje opinię o pracy, która jest podstawą do wystawienia oceny i trafia do akt studenta.

Oprócz wymienionych zadań recenzent pracy może również mieć inne obowiązki, w zależności od specyfiki danej pracy i uczelni. Na przykład może on być zobowiązany do udzielenia autorowi pracy dodatkowych informacji i wskazówek dotyczących jej poprawy. Recenzent może również brać udział w obronie pracy, pytając autora o szczegóły dotyczące pracy i wyjaśniając swoje uwagi. W niektórych przypadkach recenzent może również być zobowiązany do udzielenia autorowi pracy informacji zwrotnej dotyczącej jej poprawy. Ważne, aby recenzent był rzetelny i obiektywny w swojej ocenie i uwzględniał wszystkie ważne aspekty problematyki poruszanej w pracy dyplomowej.

Podsumowując, recenzent pracy to osoba, która ma za zadanie ocenić pracę naukową (np. pracę magisterską lub licencjacką) pod kątem jej merytorycznej zawartości oraz formy. Rola recenzenta jest bardzo ważna, ponieważ jego opinia i uwagi mogą być wykorzystane przez autora pracy do jej poprawy i uzupełnienia. Recenzent pracy powinien być osobą o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu, która jest znawcą dziedziny, w której praca została napisana. W zależności od rodzaju pracy, recenzentami mogą być naukowcy z różnych dziedzin lub specjaliści z danej branży. Recenzent pracy powinien być obiektywny i rzetelny, a jego ocena powinna być oparta na rzetelnych argumentach.

Oprócz oceny merytorycznej pracy dyplomowej, recenzent ma również inne ważne zadania, takie jak:

  1. Wskazanie najważniejszych zalet i słabych stron pracy.
  2. Zgłaszanie uwag i sugestii dotyczących poprawy pracy.
  3. Ocena sposobu przedstawienia i argumentacji.
  4. Sprawdzenie pracy pod kątem błędów merytorycznych i formalnych.
  5. Wskazanie kierunków dalszych badań.
  6. Wydanie opinii o pracy.
  7. Udzielenie autorowi pracy dodatkowych informacji i wskazówek dotyczących jej poprawy (w niektórych przypadkach).
  8. Udział w obronie pracy (w niektórych przypadkach).
  9. Udzielenie autorowi pracy informacji zwrotnej dotyczącej jej poprawy (w niektórych przypadkach).

Spis treści pracy dyplomowej

Jak sama nazwa wskazuje spis treści to spis istniejącej treści. Tak samo jak spis inwentarza to spis posiadanego inwentarza, a nie zarys planów jakiegoś hodowcy (na przykład hodowcy – bo inwentarz to również trwałe składniki majątku przedsiębiorstwa) odnośnie tego, ile będzie w przyszłości trzymał świń.

Więc jeśli nie ma jeszcze pracy – nie ma tej treści, którą by można spisać – to nie mówimy o spisie, ale o planie. O tym, co zamierzamy, co planujemy w pracy umieścić.

Czemu to wyjaśniamy?

Wyjaśniamy to, gdyż nie ma tygodnia, aby ktoś nie zgłaszał się do nas z prośbą o ułożenie spisu treści pracy. I jakby nie ich winna, że tak mówią. Po prostu promotorzy każą im przynieść spis treści.

I tu robi się grubo – czyżby promotorzy nie rozumieli znaczenia słów? A może się po prostu poddali i mówią tak do studentów, aby ci zrozumieli? Może. My w każdym razie właśnie tak z tytułem tego wpisu zrobiliśmy – zamiast napisać plan pracy dyplomowej napisaliśmy spis treści pracy dyplomowej – tak nam „doradziła” wyszukiwarka – więcej osób szuka informacji o spisie treści niż o planie pracy.

Po tym przydługim wstępie przejdźmy do meritum – a więc do planu pracy dyplomowej. Jak go przygotować, co powinien zawierać i jak powinien wyglądać.

No i może w tym miejscu niektórych rozczarujemy, ale nie ma sztywnych reguł dla wszystkich rodzajów prac – inaczej plan będzie wyglądać dla pracy licencjackiej, inaczej magisterskiej, inaczej dla pracy inżynierskiej z inżynierii lądowej, a inaczej dla podyplomówki z etyki. Inaczej dla pracy teoretycznej, inaczej dla badawczej.

Generalnie plan pracy, układ poszczególnych rozdziałów i podrozdziałów będzie wynikiem przyjęcia konkretnej metody rozwiązania danego problemu badawczego. Jeśli postanowimy przeprowadzić badania ankietowe, to na miejscu będzie umieszczenie w planie pracy rozdziału metodologicznego (można ewentualnie metodologię przybliżyć we wstępie, ale nie jest to rozwiązanie najlepsze – chociaż spotykane). Wtedy wiemy już, że najprawdopodobniej rozdział drugi lub trzeci będzie nazywał się Metodologia badań własnych, a rozdział ostatni roboczo może brzmieć Wyniki i analiza badań własnych.

Pozostaje nam więc jeszcze przygotowanie planu rozdziału pierwszego lub pierwszego i drugiego – w zależności od tego, jakiego typu to praca, albo jakie są wymogi promotora lub uczelni. Jeśli w pracy mają być tylko trzy rozdziały (tak często jest przy pracach licencjackich), to w tym pierwszym umieszczamy „całą” teorię na poruszany temat. Jeśli mają być dwa, to rozbijamy ją na dwa rozdziały – przykładowo, jeśli praca dotyczy roli zabawy w rozwoju dziecka przedszkolnego, to pierwszy rozdział poświęcimy rozwojowi dziecka przedszkolnego, a drugi zabawom – ich rozdzajom, funkcjom i wpływowi na rozwój przedszkolaka. I plan pracy dyplomowej gotowy.

Temat, oczywiście, nie jest wyczerpany, podaliśmy najprostszy przykład, a nie zawsze jest tak prosto – jeśli macie pytania, to piszcie. Zapraszamy do kontaktu!

A czeka nas jeszcze rozróżnienie konspektu od planu pracy – ale to już następnym razem.

Plagiat pracy

W zasadzie każdy powinien orientować się, co to jest plagiat, ale z doświadczenia wiemy, że tak nie jest.

W Internecie można znaleźć mnóstwo gotowych prac dyplomowych – magisterskich, licencjackich, inżynierskich, podyplomowych.

Budzą one zainteresowanie studentów, którzy pytają, czy jak kupią taką pracę i oddadzą ją swojemu promotorowi – czy to nie będzie plagiat. O Wielki Potworze Spaghetti! Ty widzisz i nie grzmisz! Oczywiście, że to będzie plagiat.

Głównym problem z niezrozumieniem zjawiska jest mylenie czynu z przedmiotem. Otóż, w polskim prawie (i nie tylko polskim) każe się za czyn – za splagiatowanie czyjegoś dzieła. I tak – jak się kupi pracę dyplomową, która nie jest plagiatem, bo ktoś ją faktycznie porządnie napisał – to już podpisanie się pod nią innej osoby swoim nazwiskiem plagiatem będzie. Stąd pytania o daną pracę „czy to, aby nie jest plagiat” nie za bardzo mają sens, bo praca w momencie zakupu może nie być plagiatem, ale Ty studencie, jeśli jej dogłębnie nie przerobisz właśnie plagiat popełnisz.

U części studentów to pewnie taki skrót myślowy to pytanie o plagiat – tak faktycznie chodzi im o to, czy nie zostaną na plagiacie złapani.

I tu musimy dać im do myślenia prostym przykładem. Gotową pracę dyplomową średnio można kupić za 200 zł. Dwieście złotych to wynagrodzenie jakie za dzień pracy otrzymuje pracownik Biedronki. Osoba, która nie musi mieć wykształcenia, nie musi mieć odpowiedniej wiedzy, umiejętności, nie musiała wiele lat inwestować w swoje wykształcenie. A dla kontrastu – nasz znajomy hydraulik zarabia średnio 600 zł dziennie.

Nawet pomijając to wszystko i przyjmując, że osoba, która inwestowała w swoje wykształcenie, wiedzę i umiejętności zadowoli się wynagrodzeniem dwustu złotych za jeden dzień pracy (z opłacaniem sobie składek ubezpieczenia społecznego, odkładaniem na urlop itd.), to przecież takiej pracy w jeden dzień nie napisze. W zależności od rodzaju, objętości potrzebuje na to nie mniej niż tydzień (przy krótkiej pracy).

Nie łudźcie się więc, że wasza kupiona za 200, 300 czy 400 zł praca będzie jedyna w swoim rodzaju. Oczywiście, jeśli macie taki sam temat, to dobrze posłuży Wam ona jako wzór do napisania własnej pracy, ale nawet nie pytajcie o plagiat, bo to nie ma sensu. Nie pytajcie, czy znika ona po zakupie z serwisu, czy nie – nie ma takiej możliwości, aby była unikalna i sprzedawana tylko jednej osobie.

W przypadku usług w większości zawodów jest tak, że klient płaci za czas, jaki mu się poświęca. Jeśli płaci 200 zł, to niech nie liczy, że ktoś poświęci na realizację jego zlecenia tydzień. Za tę sumę, to może poświęcić co najwyżej 10 godzin – i to max. Jeśli oferuje więcej, to albo nie posiada umiejętności, jest jakimś uczniem, studentem, albo zwyczajnie oszukuje klienta i bez skrupułów kopiuje pracę dla niego z innych prac lub książek.

Wiele serwisów oferuje ekspresowe terminy napisania pracy – tak naprawdę ta szybka „produkcja” prac dyplomowych jest możliwa dzięki rozpowszechnieniu się skanerów i programów do konwersji obrazów stron (OCR) na pliki tekstowe. W ten sposób kopiowane są wszystkie teksty – zarówno w całości, jak i we fragmentach, a przypisy często są brane z sufitu, bo w kopiowanych tekstach są przypisy z lat sześćdziesiątych, czy siedemdziesiątych, które źle wyglądają i na ich miejsce trzeba dać inne.

Proszę nas źle nie zrozumieć – nie namawiamy do oszukiwania – wręcz przeciwnie – nawet chcemy przestraszyć, wzbudzić obawy przed korzystaniem z usług różnych serwisów – dla nas idealną sytuacją jest, gdy klient sam pisze pracę a my mu jedynie doradzamy, wskazujemy źródła, podajemy przykłady jak coś napisać. Jesteśmy takim superpromotorem, który za rękę poprowadzi i nauczy jak pisać prace dyplomowe.

Twarda spacja

Na szczęście coraz mniej promotorów wymaga używania w pracach dyplomowych twardych spacji. Zwyczaj usuwania spójników i przyimków z końca wiersza królował na początku wieku i był czymś tak idiotycznym, że aż bolały zęby.

Debilni promotorzy (moglibyśmy kilku wymienić z nazwiska) bez znajomości – bardziej nawet bez pojęcia i zrozumienia czym jest tekst w dokumencie elektronicznym – kazali je stosować swoim biednym studentom, magistrantom w ich pracach licencjackich i magisterskich.

A największymi debilami byli ci co kazali to robić jeszcze w roboczych wersjach tekstu. Człowiek przychodził do nich ze swoim szkicem pełen obaw czy dobrze pojmuje temat a ci zamiast przeczytać, co ma do powiedzenia – oglądali tylko tekst i kazali usuwać wiszące spójniki. Powinni siedzieć za znęcanie się nad ludźmi, to była forma tortur.

No bo jak można bez czytania (wyłapywanie wiszących spójników to forma przeglądania) zajmować się formą, a pomijać treść. Wiecie do czego zmierzam i się tak oburzam? Pewnie wiecie. Student taki poprawił wiszące spójniki twardą spacją po to, żeby łaskawy promotor mógł się w końcu wziąć za czytanie i co?

Wystarczyło, że zmieni się słowo (czasami wystarczy jeden przecinek), a już cały akapit może się rozejść i wszystko trzeba poprawiać. To robota głupiego. I tak po każdej zmianie od nowa. Tekst, który jest szkicem – który wiadomo, że będzie zmieniany – a temu katowi przeszkadzały pojedyncze litery na końcu wiersza.

To przypadki patologiczne, ale wstawianie twardych spacji już w ostatecznych wersjach pracy licencjackiej czy magisterskiej też jest głupie. Nie taka jest idea dokumentów elektronicznych. Poczytajcie sobie później taki dokument na Kindle, albo otwórzcie wersję edytowalną na innym komputerze z inaczej zdefiniowanymi stylami. To jest stawianie granic, których nie powinno tam być.

Wstawianie twardej spacji jest banalnie proste – trzeba w miejscu, w którym chce się ją mieć – wcisnąć jednocześnie shift i enter. I to wszystko – tekst, który jest po twardej spacji przeskakuje do następnego wiersza.

Tylko nie róbcie tego, jeśli nie musicie.

Streszczenie pracy

Obowiązek umieszczania streszczeń w pracach dyplomowych to stosunkowo nowy wynalazek. Obowiązek związany w dużej mierze z digitalizacją prac, digitalizacją zbiorów bibliotecznych i digitalizacją świata w ogóle. Dawniej – do końca zeszłego wieku – streszczeń w pracach dyplomowych raczej nie umieszczano, a to o czym jest praca nakazywano pisać we wstępach.

Wyglądało to dość sztampowo: celem pracy jest…; praca składa się z czterech rozdziałów; w rozdziale pierwszym omówiono… Tak to jeszcze dwadzieścia lat temu wyglądało. Później nakazano wyodrębnić streszczenie jako osobną część pracy. I do tego dołożono jeszcze „słowa kluczowe”.

Słyszy się czasami, że tytuł pracy, jej cel oraz streszczenie to najważniejsze elementy prac dyplomowych, że często recenzent, zanim przeczyta daną pracę najpierw zapoznaje się z jej tytułem, celem, i właśnie streszczeniem. Ok, ale to wszystko było kiedyś częścią wstępu. Kiedyś wystarczyło zapoznać się tylko ze wstępem.

Jak powinno wyglądać profesjonalnie przygotowane streszczenie pracy?

Generalnie, w streszczeniu umieszczamy informacje, które pozwolą zorientować się czytelnikowi jaka jest tematyka pracy, jaki jest jej cel, co zawierają poszczególne rozdziały. Jeśli autor pracy przeprowadził badania, których efektem jest dana praca dyplomowa, to należy w kilku zdaniach je opisać – jaki był problem badawczy, jaką metodę badań wybrano, gdzie i kiedy je przeprowadzono.

Jeśli chodzi o objętość streszczenia to optymalnie, aby miało między połową a jedną stroną tekstu. Zbyt krótkie streszczenie nie odda charakteru pracy, zbyt długie z kolei może zniechęcić do czytania.

Skoro już napisaliśmy, że streszczenie jest elementem pracy, od którego recenzenci zaczynają czytać pracę, to możecie sobie dalej dopowiedzieć, jak ważne jest aby je dobrze napisać. Od niego zależy nastawienie czytelnika do waszego dzieła, a to może mieć duży wpływ na waszą ocenę. Od czytania streszczeń lekturę zaczynają nie tylko recenzenci, ale też inni ludzi i od tego, czy to będzie dobre streszczenie zależy czy będą czytać dalej.

I na koniec – w naszej opinii – bardzo przydatną sprawą jest sporządzenie dodatkowo streszczenia w języku angielskim. Jeśli wasza praca w jakiś sposób może przyczynić się do rozwoju nauki, może dołożyć swoją małą cegiełkę do rozwiązania jakiegoś problemu, to trzeba poinformować o niej świat – właśnie za pomocą streszczenia w języku angielskim. Niektóre uczelnie wręcz wymagają stworzenia streszczenia w języku angielskim.

Jeśli potrzebują Państwo przykładowego streszczenia pracy dyplomowej, to znajdą je Państwo pod tym linkiem – streszczenie.

Układ pracy

W pracy wyróżniamy sześć podstawowych części (oznaczonych pogrubioną czcionką):

  1. Strona tytułowa
  2. Podziękowania
  3. Spis treści
  4. Wykaz skrótów
  5. Wstęp
  6. Rozdziały
  7. Zakończenie
  8. Wykazy tabel, ilustracji itd.
  9. Bibliografia

Przyjmuje się, że wstęp powinien mieścić się na jednej stronie A4 i zawierać kluczowe informacje na temat pracy, postawionych tez i przedstawienie prezentowanych treści. Zakończenie zaś może być dłuższe, w pierwszej fazie przypominać musi o czym była praca – może tu wystąpić krótki opis wszystkich rozdziałów i podrozdziałów pracy. Przede wszystkim w zakończeniu umieszczamy jednak wnioski płynące z pracy, potwierdzenie przedstawionych hipotez.

Na stronie tytułowej umieszczamy kolejno następujące informacje: nazwę swojej uczelni, wydziału, instytutu, imię i nazwisko, numer indeksu, temat pracy (pogrubioną czcionką, wyśrodkowany), nazwisko promotora w przypadku prac dyplomowych, oraz miejsce i czas napisania pracy. Pod tekstem znajdziesz przykład wyglądu strony tytułowej.

Czcionką niepogrubioną zaznaczono elementy pracy, które mogą ale nie muszą występować. Zostaną one omówione w kolejnych rozdziałach.

Przykład wyglądu strony tytułowej

Wymogi techniczne

Jeśli chodzi o objętość pracy, to zazwyczaj wymaga się, aby praca licencjacka mieściła się w przedziale od 30 do 60 stron, a praca magisterska nie powinna być krótsza niż 50 stron – i nie ma tu górnej granicy – najważniejsze, to pisać na temat. Górna granica objętości pracy licencjackiej też nie jest sztywna, można opisać temat bardziej obszernie, szczególnie, gdy praca nie jest wyłącznie teoretyczna, ale zawiera badania własne.

Strony są numerowane kolejno od pierwszej do ostatniej, przy czym strona tytułowa (inna niż okładka) jest pierwszą stroną (jest to strona pierwsza, ale nie powinno być na niej numeru strony).  Strony powinny być oznaczone tylko cyframi, bez dodatkowych znaków. Generalnie, dopuszczalne są dwa miejsca na numer strony – na dole strony w prawym rogu lub na dole strony pośrodku. Numerowane oznaczenia w prawym rogu nie powinny wystawać poza prawy margines kolumny. Strona rozpoczynająca nowy rozdział nie musi być numerowana ze względów estetycznych (ale może).

Pracę zazwyczaj piszemy czcionką Times New Roman o rozmiarze 12 (niektóre uczelnie mogą mieć jednak inne wymagania). Pogrubioną czcionką wyróżniamy tytuły rozdziałów, podrozdziałów, nazwy rysunków czy tabel. Tytuły rozdziałów w celu odróżnienia ich od tekstu możemy napisać czcionką o rozmiarze 14. Interlinię ustawiamy na 1,5. Marginesy pracy powinny wynosić po 2,5 cm, z wyłączeniem marginesu lewego, który przyjmuje wartość 3,5 cm (potrzebne jest to po wydrukowaniu pracy do jej złożenia).

Najlepszym miejscem na spis treści jest druga strona pracy. Struktura treści spisu treści zależy najczęściej tylko od autora i promotora – jednak na niektórych uczelniach te wymogi bywają sformalizowane.

Tekst powinien być na stronie rozłożony proporcjonalnie (bez sztucznych odstępów między wierszami, czy spacji) – oznacza to również konieczność zachowania marginesów lewego i prawego oraz odpowiednią odległość tekstu od góry i dołu strony skorelowaną z szerokością marginesu. Z drugiej strony w wierszu poprzedzającym wiersz, który nie zaczyna się od akapitu, należy wyczerpać całą jego długość.

Tekst pracy powinien być, oczywiście, napisany z uwzględnieniem akapitów (od lewego wcięcia wiersza wskazującego na nową myśl w tekście), które pod względem druku wynoszą zwykle 1,25 cm. Oznacza to, że wcięcie kończy się mniej więcej w pionie odpowiednio piątej, szóstej lub siódmej litery.