Podczas pisania pracy możemy popełnić błędy – jest to całkiem normalne, zwłaszcza gdy piszemy dość szybko i nie zwracamy uwagi na detale. Warto jest po napisaniu pracy przyjrzeć się jej jeszcze raz, gdyż nie wszystkie błędy wyłapie komputer. Nasza osobista korekta jest tu niezbędna.
Najczęstszym błędem są literówki, które szybko wychwyci komputer z włączoną funkcją autokorekty. Ale i tu trzeba uważać, bo komputer nie rozpozna wyrazów, w których przestawienie lub dodanie liter nie powoduje błędu (komputer uznaje to za poprawne), np. kto-kot; sok-kos, owce-owoce, rys-rysa, racja-raca. Dlatego uważne przeczytanie po napisaniu pracy jest niezbędne. Nie należy ufać bezgranicznie programom do edycji tekstu, zwłaszcza gdy piszemy pracę w obcym języku.
Innym typem błędów są błędy ortograficzne, interpunkcyjne lub stylistyczne. W większości edytorów tekstu jest zainstalowana funkcja autokorekty i może ona nam pomóc uniknąć błędów ortograficznych, lecz nie zawsze interpunkcyjnych czy stylistycznych. Zdarza się, że edytor proponuje poprawkę (tj. wstawienie przecinka) tam, gdzie nie powinno go być ze względu na budowę zdania i kontekst.
Bardzo często jest też sugestia postawienia małej czy wielkiej litery. Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości należy zajrzeć do słownika języka polskiego, który ma na wstępie wyjaśnione reguły polskiej pisowni oraz interpunkcji (warte polecenia są słowniki wydawnictwa PWN, dostępne także online darmowo lub za niewielką opłatą).
Przy pisaniu pracy należy także zwrócić uwagę na powtarzalność słów – tekst, w którym co linijkę jest ten sam wyraz, źle się czyta. Postaraj się go zastąpić synonimem. Możesz je zawsze odnaleźć w specjalnych słownikach synonimów. Istnieje też możliwość zastosowania tzw. peryfrazy – czyli zastąpienie danego słowa opisem. Czasem jest tak, że dane słowo nie może być zastąpione innym (może tak być w tekstach bardzo specjalistycznych) – wtedy starajmy się go unikać i nie powtarzać zbyt często.
Kolejnym błędem jeżeli chodzi o pisanie prac, jest użycie nieodpowiednich słów, które mogą nie pasować do naszej pracy. Każda dziedzina ma swoje odrębne słownictwo – nie używajmy terminów pochodzących z różnych dziedzin albo takich słów, które mogą mieć różne znaczenie zależne od kontekstu i danej gałęzi nauki (np. kwestor – oznacza głównego księgowego wyższej uczelni, jak i urzędnika w starożytnym Rzymie zajmującego się finansami państwa). W takich sytuacjach warto we wstępie naszej pracy wyjaśnić pojęcia, jakich będziemy używać i opisać, w jakim kontekście one występują. Niedopuszczalne jest także mieszkanie definicji pojęć lub używania ich zamiennie.
Ponadto nie należy stosować w pracy naukowej, a taką jest praca licencjacka czy praca magisterska, słownictwa potocznego, slangowego, uznawanego za obraźliwe. Wyjątkiem jest tu oczywiście cytowanie dzieł innych autorów, którzy użyli takich słów jako formę ekspresji (przy pisaniu pracy z literatury).
Warto na początku naszej pracy wyjaśnić też pisownię niektórych terminów, to znaczy przyjąć jedną zasadę pisania danego terminu, uzasadnić taki rodzaj zapisu i stosować go w całej pracy (np. użycie w pracy słowa nadrealizm zamiast surrealizm). Podobnie jest z użyciem wielkiej litery – autor pracy musi uzasadnić, dlaczego dane słowo zapisał w pewien sposób (oczywiście musi mieć to odniesienie do zasad stosowania wielkich liter w polskiej pisowni, nie można tworzyć własnych reguł stosowania dużych i małych liter).
Czasem jest tak, że dany termin użyty przez nas ma kilka definicji – istotne jest wyjaśnienie, do jakiej definicji odwołujemy się w pracy licencjackiej czy magisterskiej.
Warto pamiętać, że praca z błędami jest gorzej oceniana i świadczy ona o naszym niedbalstwie. Pisanie prac magisterskich, licencjackich i innych prac naukowych wymaga precyzji i poświęcenia odpowiedniej ilości czasu. Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, zwróćmy się do kogoś, kto może przeczytać pracę i pomóc ją skorygować, nie bójmy się także zajrzeć do słownika poprawnej polszczyzny.